ژله فرمند انار موجب دعوای دو مشتری کافه معروف شد!!!!

ژله (از ژله فرانسوی، به لاتین gelare “یخ زدن، جامد کردن”) یا ژله، گوشت یا آب میوه جامد ژلاتینی است.

از ژله گوشت (اسپیک) به عنوان مثال برای لعاب، لعاب دادن و بستن سس، ژله میوه برای مربا و دسر استفاده می شود. از نظر شیمیایی ژل است.

برای ژله‌هایی که غذاهای شور دارند، پای گوساله را به‌طور سنتی به آبگوشت اضافه می‌کنند و می‌جوشانند، در حالی که استخوان‌های ظروف ماهی در انبار ماهی نیز به همین منظور عمل می‌کنند.

ژل آب مرغ آهسته جوشانده و غلیظ کافی بدون کمک بیشتر، در این فرآیندها، ژلاتین مسئول ژل شدن است

برای به دست آوردن یک ژله شفاف، از ژله فرمند انار استفاده شود.

امروزه ژلاتین عمدتاً به صورت صنعتی از ضایعات کشتارگاه تولید می شود و به صورت خالص به صورت ژلاتین برگ یا آسیاب شده عرضه می شود.

بی مزه است و به همین دلیل می توان آن را به غذاهای شور و شیرین اضافه کرد، ژله های شیرین مانند مربا از پکتین موجود در میوه تشکیل می شوند.

برای این کار میوه ها را به آرامی با شکر و اگر به اندازه کافی اسیدی نیستند با اسید (لیمو) می پزند.

میوه های کم پکتین (مانند شاه توت) باید با میوه های غنی از پکتین (مانند سیب) مخلوط شوند.

نگهداری شکر با پکتین غنی شده است و امکان پردازش میوه های کم پکتین را بدون افزودن بیشتر به مربا و ژله میوه می دهد.

برای چندین سال، آگار اصلی ژاپنی که از جلبک ها به دست می آید، به عنوان یک عامل ژل کننده قوی و بی مزه در صنایع غذایی در اروپا و به عنوان یک جایگزین گیاهی برای ژلاتین استفاده می شود.

فعالیت ساخت ژله از مایعات با استفاده از مواد ژل کننده را ژل کردن می نامند.