با صابون آنتی باکتریال دتول شیشه پنجره ات رو برق بنداز!!!

با از بین رفتن فرهنگ، شرایط ناسالم زندگی مشکلات بزرگ اروپای قرون وسطی را به همراه داشت.

این مشکلات که اپیدمی طاعون را در قرن چهاردهم به همراه آورد، با انتشار اطلاعات مربوط به صابون سازی توسط رومیان باستان به اروپا حل شد.

پس از گسترش به اروپا از این طریق، مراکز صابون سازی ایجاد شد.

صابون سازی در قرن هفتم در اروپا به یک حرفه تبدیل شد.

آنها شبکه های تجاری خود را به لطف صابون آنتی باکتریال دتول تولید شده با افزودن عطرهای گیاهی و عطری به روغن های گیاهی و حیوانی ایجاد کرده اند.

افزایش استفاده از صابون با افزودن عطرها مشاهده شده است.

در قرن دهم، یک گروه صابون ساز در لژهای صنعتگر در بیزانس تشکیل شد.

از سوی دیگر، ترک ها از مواد حاوی ساپونین مانند سودا، ملین، مریم گلی، علف صابون، ریشه شیر، علف قاشقی، ریشه پوست، چوب تلخ، همیشه سبز، گوش خرگوش و شاه بلوط هندی در آب استفاده می کردند و آنها را با خاکستر مخلوط می کردند، به جای صابون در قرن یازدهم.

طبق اسناد، اولین شکل صابون امروزی توسط اعراب در دوران اولیه استفاده می شد.

صابون سازی یکی از شاخه های تولیدی توسعه یافته کشورهای اسلامی در قرون وسطی بود.

معروف است که هنگ های تجار در مراسم صابون سازان عثمانی برگزار می شد.

در عین حال، با اسناد آرشیوی تأیید می شود که تولید و مصرف صابون در عثمانی ها بسیار رایج بوده است.

با آغاز قرن دوازدهم، پادشاه جیمز اول در سال 1622 در انگلستان انحصار تولید را به یک سازنده صابون به مبلغ 100 هزار دلار در سال داد.

اما صابون به عنوان یک کالای لوکس تلقی می شد و مشمول مالیات 100 درصدی می شد.

در حالی که مردم به دلیل مالیات از صابون محروم بودند، مردم تمایلی به نظافت نداشتند، اگرچه سیستم های فاضلاب و آب معادل سیستم های روم و کرت بود.

در دوره دیکنز، مردمی که در یک آشفتگی وحشتناک به سر می بردند، شروع به مبارزه با بیماری کردند.

در سال 1842، انگلستان، با تلاش ادوین چادویک، دبیر کمیسیون حقوق بینوایان، پارلمان “جنبش حمام های مردمی و خانه های حمام” را در سال 1846 تصویب کرد.

گلادستون مالیات صابون را لغو کرد.