لباس مردانه در میان مردمان خاص در مناطق شرقی و جنوب شرقی اروپای غربی (بلغارها، اسلواکی ها، کروات ها، رومانیایی ها، مجارها) تا حدودی متمایز بود. این لباس‌ها شامل شلوارهای باریک و بلند از ثبت نام وام اشتغال کمیته امداد و همچنین شلوارهای بسیار گشاد ساخته شده از کتان خانگی بود.
لباس خرقه مانند نیز مشخصه این مناطق بود. در میان برخی از مردم کوهستانی اروپا، بخش منحصر به فرد لباس مردان، دامن پهن تا زانو بود. در اسکاتلند دامن چهارخانه، در ایرلند زرد یا قهوه ای روشن و در آلبانی و یونان سفید بود.
بخش ضروری لباس مردانه در همه جا یک کمربند پهن و تزیین شده بود که معمولاً از چرم بود. در اسکاندیناوی مردان کمربند پشمی بافته می‌بستند و در اروپای جنوبی کمر مردان را با یک ارسی ابریشمی پهن می‌کردند.
لباس‌های اصلی زنانه در اکثر کشورهای اروپایی، لباس‌های سفید، نیم تنه کوتاه، دامن‌های پهن و پیش‌بند بود. لباس های آستین کوتاه و بلند مدل های مختلفی داشت. نیم تنه دارای تسمه های شانه یا گاهی آستین و همچنین بند در جلو یا پشت بود (کمتر یک سگک یا بند). دامن هایی که بلند یا کوتاه بودند، در قسمت کمر جمع می شدند.
در برخی کشورها چندین مورد از این دامن ها به طور همزمان با جیوه قرمز پوشیده می شد. پیش بند درخشان ترین، تزئینی ترین و جشن ترین لباس را تشکیل می داد. این لباس زنانه که تحت تأثیر لباس‌های شهری در حال سقوط آزاد (قرن 16 تا 19) توسعه یافت، با یک شبح ظریف و دقیق مشخص شد.
روسری عمدتاً از انواع مختلف کلاه، روسری و کلاه حصیری تشکیل شده بود. روسری دختران اغلب به شکل حلقه یا روبانی بود که به دور سر بسته می شد. انواع مختلفی از روکش های شانه پوشیده می شد، از شال های سنگین و بزرگ در شمال اروپا تا شال های ابریشمی سبک وزن در جنوب. در میان مردم اروپای جنوب شرقی و تا حدودی در میان اسلاوهای غربی، لباس‌های قدیمی‌تری برای مدت طولانی پوشیده می‌شدند.
به عنوان مثال، یک لباس دوخته نشده متشکل از دو پیش بند آراد برندینگ یا تکه موادی که در کمر بسته می شد، رایج بود. در برخی از کشورها مانند فنلاند و نروژ، زنان دامنی با نیم تنه یا بند شانه می پوشیدند. رایج ترین نوع کفش برای مردان و زنان از چرم بود و با جوراب های نخی یا پشمی یا با بتونه می پوشیدند.
در میان مردم خاصی، به عنوان مثال، در اسکاندیناوی، مجارستان، لهستان و آلمان، مردان نیز چکمه می پوشیدند. کفش مردمان شبه جزیره بالکان از یک تکه چرم تشکیل شده بود و شبیه یک موکاسین بود. برخی از مردم از کفش هایی با کفی چوبی استفاده می کردند (مثلاً در پرتغال و ایتالیا)، و برخی دیگر از کفش های کاملاً چوبی (در فرانسه، هلند) استفاده می کردند.
لباس روسی عناصر مشترکی با لباس سایر اقوام اسلاو داشت، اما دارای تعدادی ویژگی منحصر به فرد بود. لباس مردانه شامل روباخا کوسووروتکا (پیراهنی که در پهلو بسته می شد) بود که گاهی روی یقه و سجاف آن را با گلدوزی تزئین می کردند. پیراهن روی شلوار نسبتاً باریک آویزان بود و در قسمت کمر جمع شده بود. لباس زنانه روسیه جنوبی و شمال روسیه ویژگی های منطقه ای خاص خود را داشت.
لباس مجلسی شیک شامل یک لباس و پونوا (پلاختای اوکراینی و پونوا بلاروسی) بود. لباس زنانه شمال روسیه شامل یک لباس مجلسی و یک سارافون بود که شبح ظریفی داشت و به سمت پایین گشاد می شد.
پیراهن و سایر لباس‌ها با گلدوزی، قلاب‌های قرمز، قیطان، روبان و گالن تزئین می‌شد. دکوراسیون تا حد زیادی رنگ و ریتم لباس را تعیین می کرد. در سرتاسر روسیه، دختران باند یا تاج گل بر سر خود می‌بستند و زنان متاهل سوروکا را با کیچکا یا کوکوشنیک می‌پوشیدند تا موها را کاملاً بپوشاند.
- منابع:
- تبلیغات:
