جالب است بدانید که مبل سلطنتی قدیمی حفظ شده بی نهایت کمیاب است.
بنابراین، دانشی که امروزه از آن داریم، تا حد زیادی به بازنمایی فضای داخلی موجود در نسخه‌های خطی منور، نقش برجسته‌های چوبی، عاج یا سنگ حکاکی‌شده، و گزارش‌ها و فهرست‌های دوره‌ها وابسته است.
بنابراین می توان ثابت کرد که اثاثیه تالار بزرگ قلعه ها که عمدتاً برای صرف غذا و جشن استفاده می شد، شامل میزها و نیمکت های مختلف، صندلی ارباب خانه، صندوقچه ها، کمدها، گاهی بوفه یا بوفه است.
بوفه ای که برای نمایش زرگری با ارزش یا گنجینه های دیگر استفاده می شود. پارچه‌هایی با رنگ‌های روشن مبل سلطنتی قدیمی را تزئین می‌کردند و کوسن‌هایی روی صندلی‌ها و به‌ویژه روی سینه‌ها قرار می‌گرفتند تا احساس مبهمی از راحتی و تجمل را ایجاد کنند.
در قرون وسطی، منبر نماد قدرت و استفاده از آن برای صاحب خانه و مهمانان ارجمندش بود.
به طور کلی پذیرفته شده است که این نوع از صندلی های قرون وسطایی از صندوق عقب که پانل هایی به شکل پشتی و کناره ها به آن اضافه می شد، منشاء می گرفت.
از آنجایی که منبرها نمادی از قدرت دولت بودند، این منبرها که از نظر ظاهری عظیم بودند، بسیار حکاکی شده بودند.
در خانه قرون وسطایی، صندوقچه جایگاه اولیه ای را در اثاثیه اشغال می کرد. هیچ نوع مبلمان دیگری نمی تواند جایگزین آن شود.
علاوه بر وظایف نگهداری و حمل و نقل، به عنوان صندلی، تخت، میز و در آشپزخانه تبدیل به کلبه ای می شد که در آن نان را خمیر می کردند و پس از پخته شدن، نگهداری می کردند.
مبلمان گوتیک از نظر ظاهری جامد، حجیم و شدید هستند. اشکالی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند، مستطیل هستند، عمدتاً عمودی.
استفاده از خطوط منحنی مخصوص صندلی های تاشو X شکل است که شکل آنها از صندلی کورول رومی الهام گرفته شده است.
در شمال کوه های آلپ، سطوح مبلمان گوتیک بیشتر حکاکی شده است. زیور آلات مورد استفاده عموماً از معماری سرچشمه می گیرد و کار سنگ تراشان را بازتولید می کند.
